لطفا صبر کنید ...
اسامی دیگر:Microalbumin, ACR, UACR, Albumin (urine), Albumin-to-Creatinine Ratio
برای غربالگری و تشخیص بیماری کلیوی در افراد دیابتی یا دارندگان فشار خون بالا
• به محض تشخیص دیابت نوع 2 و سپس به صورت سالانه.
• 5 سال پس از تشخیص دیابت نوع 1 و سپس به صورت سالانه.
• به صورت متناوب در افراد دارای فشار خون بالا
نمونه ادرار 24 ساعته باید در ظرف تمیزی جمع آوری شود. پزشک یا آزمایشگاه، دستورالعمل های این نمونه گیری را در اختیار مراجعه کننده قرار خواهند داد.
خیر. احتیاج به ناشتایی ندارد.
آلبومین یک پروتئین اصلی است که به طور معمول در خون وجود دارد، اما وقتی کلیه ها به درستی کار می کنند، هیچ آلبومینی در ادرار وجود ندارد. با این حال، آلبومین حتی در مراحل اولیه بیماری کلیوی نیز ممکن است در ادرار تشخیص داده شود. آزمایش آلبومین ادرار (که قبلاً میکروآلبومین نامیده می شد) میزان آلبومین موجود در ادرار را برای بررسی بیماری کلیه اندازه گیری می کند.
بیشتر اوقات، آزمایشات مربوط به آلبومین و کراتینین بر روی نمونه ادرار (زمان بندی نشده) انجام و سپس نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) محاسبه می شود. کراتینین، یک محصول جانبی از متابولیسم عضله است، مقدار آن در بدن به توده عضلانی بستگی دارد و برای هر فرد نسبتاً ثابت است. میزان کراتینین فیلتر شده از خون هم به توانایی فیلتر کلیه و هم به میزان انتقال خون به کلیه ها بستگی دارد.
وجود مقدار کمی آلبومین در ادرار ممکن است شاخص اولیه بیماری کلیه باشد. گاهی اوقات مقدار کمی از آلبومین در ادرار به عنوان میکروآلبومین ادرار یا میکروآلبومینوریا شناخته می شود. “میکروآلبومینوریا” را می توان با اصطلاح “آلبومینوریا” جایگزین کرد، که به هر نوع افزایش آلبومین در ادرار اشاره دارد.
پلاسما، قسمت مایع خون، حاوی پروتئین های مختلفی از جمله آلبومین است. یکی از بسیاری از عملکردهای کلیه، حفظ پروتئین های پلاسما است تا هنگام تولید ادرار، آن ها به همراه مواد زائد آزاد نشوند. معمولاً دو مکانیسم از دفع پروتئین در ادرار جلوگیری می کنند:
• در هر کلیه حدود یک میلیون واحد کوچک تصفیه خون به نام نفرون وجود دارد. در هر نفرون خون به طور مداوم از طریق یک خوشه میکروسکوپی رگ های خونی پیچ در پیچ، به نام گلومرول فیلتر می شود. گلومرول اجازه عبور آب و مولکول های کوچک را می دهد اما سلول های خونی و مولکول های بزرگ تر نمی توانند از آن عبور کنند.
• به هر گلومرول، لوله ای ریز (توبول) متصل است که مایعات و مولکول هایی را که از گلومرول عبور می کند جمع و سپس آنچه را که هنوز برای بدن قابل استفاده است مجدداً جذب می کند. ضایعات باقیمانده ادرار را تشکیل می دهد.
پروتئین در ادرار (پروتئینوریا) اغلب در صورت آسیب به گلومرول یا توبول در کلیه اتفاق می افتد. التهاب و/ یا اسکار گلومرول ها می تواند باعث افزایش مقدار پروتئین در ادرار شود. صدمه به توبول ها می تواند از جذب مجدد پروتئین جلوگیری کند.
در صورت آسیب یا بیماری کلیوی، توانایی حفظ آلبومین و سایر پروتئین ها از دست می رود. این امر اغلب در بیماری های مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا دیده می شود.
آلبومین یکی از اولین پروتئین هایی است که در صورت آسیب کلیوی در ادرار دیده می شود. در افرادی که به ور مداوم مقادیر اندکی آلبومین در ادرار دفع می کنند، شانس ابتلا به نارسایی پیشرونده ی کلیه و بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد.
آزمایش آلبومین ادرار و نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) برای غربالگری بیماری کلیوی و در افراد مبتلا به بیماری های مزمن، مانند دیابت و فشار خون بالا استفاده می شود. این آزمایش می تواند مقادیر اندک آلبومینی که توسط ادرار دفع می شود را چندین سال قبل از آشکار شدن آسیب قابل توجه کلیوی تشخیص دهد. بنابراین اقدامات درمانی موثرتری طرح ریزی خواهند شد.
در صورتی که دفع ادرار در نمونه ادرار رندوم تایید شود، ممکن است آزمایش ادرار 24 ساعته نیز برای بررسی وجود این پروتئین درخواست داده شود.
در نمونه های ادراری که زمان بندی ندارند و به صورت تصادفی جمع آوری شده اند،
معمولاً آلبومین و کراتینین اندازه گیری می شوند و نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) محاسبه می شود. این کار برای نشان دادن دقیق تر میزان آزاد شدن آلبومین به ادرار انجام می شود. انجمن دیابت آمریکا آزمایش ACR را در وهله ی اول برای غربالگری آلبومینوریا توصیه کرده است. از آن جا که میزان آلبومین در ادرار می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد، برای تأیید تشخیص باید ACR افزایش یافته را دو بار در عرض 3 تا 6 ماه تکرار کرد.
طبق توصیه های انجمن دیابت آمریکا و بنیاد ملی کلیه، همه افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید پس از گذشت 5 سال از شروع بیماری و سپس سالانه آزمایش شوند و همه مبتلایان به دیابت نوع 2 باید از زمان تشخیص و سپس سالانه مورد آزمایش قرار گیرند. اگر آلبومین در ادرار (آلبومینوریا) تشخیص داده شود، به فاصله 6-3 ماه نیاز به تکرار آزمایش وجود دارد. افراد مبتلا به فشار خون بالا در صورت صلاحدید پزشک نیازمند آزمایشات متناوب (دوره ای) هستند.
عدم وجود آلبومین در ادرار، نشانگر عملکرد صحیح کلیه می باشد.
مقادیر متوسط آلبومین در ادرار نشانگر بیماری اولیهکلیه و مقادیر بالاتر حاکی از بیماری کلیوی شدیدتری است.
وجود خون در ادرار، عفونت مجاری ادراری، ورزش شدید و سایر بیماری های حاد نیز ممکن است نتیجه مثبت کاذب ایجاد کنند. در این صورت آزمایش باید تکرار شود.
در صورت ابتلا به دیابت، تمامی دستورالعمل خای پزشک معالج خود را برای کنترل میزان قند (گلوکز) خون به دقت انجام دهید. کنترل فشار خون بالا در جلوگیری از آسیب به کلیه امری موثر است. برخی مطالعات نشان داده اند که مبتلایان به آلبومینوریا در صورت کنترل قند و فشار خون و ترک سیگار، می توانند جلوی علائم شدید بعدی را بگیرند و بیماری را مهار نمایند.
بله. آلبومین موجود در ادرار (آلبومینوریا) فقط مخصوص افراد دیابتی نیست. همچنین ممکن است با فشار خون بالا و چندین اختلال ایمنی همراه باشد. این افزایش ممکن است به دلیل ورزش سنگین، خون در ادرار، عفونت دستگاه ادراری، کم آبی بدن و برخی داروها ایجاد شود.
تهیه و تنظیم توسط تیم تحقیق و توسعه (R&D) آزمایشگاه ژنتیک و تشخیص پزشکی آبتین
مجید گلشن فرد، الهه براتی پورفرد