آنفولانزا B و ظهور زود هنگام آن در فصل سرما

آنفولانزای B  سویه ای از ویروس آنفلوانزا است که معمولاً در اواخر فصل سرما ظاهر می شود. به گزارش مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ها آمریکا (CDC)، این سویه در طول فصل آنفلوانزای 2020-2019 حضور زودهنگامی داشته است.

به گزارش سی دی سی، آنفولانزای B معمولاً کودکان و جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد و تا فوریه یا مارس ظهور نمی کند. اما داده های آزمایشگاه های بالینی که CDC از آن برای نظارت بر آنفولانزا استفاده می کند، نشان می دهد که بین ۲۹ سپتامبر تا ۲۱ دسامبر، آنفلوانزای B در نزدیک به ۷۱٪ نمونه های مثبت آنفلوانزا وجود داشته است، در حالی که ۲۹٪ نمونه های مثبت آنفلوانزای A داشته اند. دلیل حضور زودهنگام این سویه نسبت هنوز مشخص نیست.CDC  اشاره کرده است که آنفولانزا زودتر از حد معمول در سال 2019 آغاز شده است.

پزشکان اغلب می توانند بدون نیاز به بررسی آزمایش و از روی علائم بالینی آنفولانزا را تشخیص دهند. با این حال، پزشکان اغلب سفارش برای بیماران بستری و افراد در معرض خطر بالا برای عوارض کشنده آن، مانند سرطان پستان انجام آزمایش آنفولانزا را توصیه می کنند. افراد در معرض خطر شامل زنان باردار، کودکان خردسال، افراد بالاتر از ۶۵ سال، افراد دچار نقص سیستم ایمنی و افرادی در هر گروه سنی با بیماری هایی مانند HIV، سرطان، آسم، دیابت، بیماری های کلیوییا بیماری های قلبی دست به گریبان هستند.

.برخی آزمایش ها می توانند نوع و سویه ویروس آنفلوانزا را تشخیص دهند و این اطلاعات به مسئولان بهداشت عمومی کمک می کند تا روند گسترش آنفلوانزا را تخمین بزنند، سویه های جدیدی از این ویروس را پیدا کنند، بر ایجاد مقاومت در برابر داروهای ضد ویروسی نظارت داشته باشند و در تهیه ی واکسن آنفلوانزای سال آینده تجدید نظر کنند.

آزمایش تشخیص سریع آنفلوانزا (RIDT) می تواند نتایج را در عرض ۲۰ دقیقه ارائه دهد، در حالی که آزمایش های دیگر معمولا 48-24 ساعت تا پاسخگویی زمان بر هستند. با این حال، این آزمایش ها معمولاً تمام سویه های آنفلوانزا را بررسی نمی کنند.

پیشگیری

موثرترین راه پیشگیری واکسیناسیون سالانه آنفلوانزا است. اکثر افراد باید واکسن آنفلوانزا را دریافت کنند. کودکان، سالمندان، افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی و مبتلایان به بیماری های ریوی، آسیب پذیر ترین اقشار به حساب می آیند. CDC توصیه می کند که افرادی که به تخم مرغ و سایر فراورده های آن حساسیت دارند باید قبل از دریافت واکسن آنفولانزا با پزشک معالج خود مشورت کنند.

واکسن های فعلی آنفلوانزا در برابر چندین ساب تایپ آنفولانزای A و همچنین آنفلوانزای B محافظت ایجاد می کنند و ۴۰٪ تا ۶۰٪ موثر می باشند. با این حال ذکر این نکته ضروری است که افرادی که واکسن آنفولانزا را دریافت کرده اند باز هم در معرض ابتلا به این ویروس قرار دارند اما واکسیناسیون موجب کاهش شدت بیماری می شود.

از سایر روش های پیش گیری از ابتلا به آنفولانزا می توان به دور ماندن از افرادی هستند که بیمار هستند، ماندن در خانه در هنگام بیمار شدن، پوشاندن سرفه و عطسه با دستمال کاغذی یا آرنج و شست و شوی مکرر دست ها نام برد. دلیل اهمیت این موارد در جلوگیری از انتقال آنفولانزا از افراد ناقل بدون علامت به افراد در معرض خطر است.

افراد مبتلا به آنفلوانزا 3 تا  4 روز اول پس از بیماری شان شدیداً ناقل و تا 7 روز پس از بیماری نیز ناقل هستند. اما برخی، به ویژه کودکان خردسال و کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، ممکن است برای مدت حتی طولانی تری نیز ناقل به حساب آیند.

درمان آنفولانزا

اکثر افرادی که به ویروس آنفلوانزا مبتلا می شوند، بیماری خفیف تا متوسطی دارند که نیازی به مراقبت های پزشکی یا داروهای ضد ویروسی ندارد. اما CDC توصیه می کند افرادی که دچار علائم حاد بیماری یا گروه پر خطر حتما تحت نظارت پزشکی قرار بگیرند.

CDC توصیه می کند این افراد سریعاً تحت درمان با داروهای ضد ویروسی قرار گیرند. مطالعات نشان داده اند که بهترین عملکرد داروهای ضد ویروسی آنفلوانزا در صورت دریافت فرد بیمار تا 2 روز پس از ایجاد عفونت است. این داروها می توانند به کاهش علائم و زمان بیماری کمک کنند. داروهای ضد ویروسی همچنین ممکن است خطر عفونت گوش در کودکان، عوارض تنفسی باکتریایی و نیاز به آنتی بیوتیک ها و نیاز بستری شدن در بیمارستان را کاهش دهند.